آدم باید به این درک و حس برسه که هر عکسی که می‌گیره، الزاماً عکس خوبی نیست. گاهی وقت‌ها پیش میاد که شاید صدها عکس بگیری، یا روزها عکس بگیری اما از همه‌ی این‌ها فقط یه عکس، عکس خوبی باشه. یا شایدم اصلاً عکس خوبی توشون نباشه. عکسی که روت بشه و با افتخار بگی این عکس، عکس منه... من این عکس رو گرفتم. عکسی که حس تو رو نشون بده...
دارم تمرین می‌کنم وقتی که عکسی که گرفتم رو دیدم و به این نتیجه رسیدم که «این عکس، عکس خوبی نیست. حس منو خوب منتقل نمی‌کنه. به نظرم اینجا و اونجاش مشکل داره و ...» دکمه Delete رو بزنم و سعی نکنم سطح دید و حسم رو پایین بیارم. «باید برگردم و دوباره سعی کنم...»
پ.ن: یاد فیلم قوی سیاه افتادم و آخرش که نینا با لذت می‌گفت: I was perfect...