آدم اگر بخواد وبلاگنویس بشه به چندتا چیز احتیاج داره: اول انگیزه، دوم وقت، سوم حوصله، چهارم دلیل که احتمالاً همان انگیزه میشه و پنجم دیگه یادم نمییاد. قبلاً یه چندتایی وبلاگ زده بودم که اکثرشون بعد یه هفته یا یه سه چهارتایی پست به حال خودشون رها شده بودند و حتی من یادم نمیاومد که مثلاً این همون وبلاگیه که دو هفته پیش زده بودمش. دلیل اینکه چرا اینطوری میشد رو هم همون بالا ذکر کردم. من یه دانشجو هستم (مثلاً) و زیاد وقت نمیکنم پیوسته و مرتب بشینم مطلب بنویسم و البته همیشه هم حوصلهش فراهم نیست که بنویسم. اون موقعها من اساسا دلیلی برای وبلاگ زدن نداشتم. اگه هم میزدم بیشتر برای ارضای حس کنجکاویم بود که ببینم چه خبره. بعد یه مدت هم این حس ارضا میشد و همون دو سه مطلب مزخرفی هم که نوشته بودم میرفت پی کارش.
اما مدتیه که احساس میکنم نیاز دارم که یه وبلاگ داشته باشم، حداقل برای خودم. تو این مدت یه چیزایی یاد گرفتم و دارم یاد میگیرم که گاهی وقتا یادم میره. مثل عکاسی یا کامپیوتر و اینترنت و خیلی چیزهای دیگه، حتی یه چیزایی تو دانشگاه یاد میگیرم که بدم نمییاد جایی بنویسم که یادم نره. گاهی وقتا بعضی از این چیزا بقدری خوب هستن که جدا از اینکه ممکنه که یادم بره حیفم میاد با بقیه به اشتراک نذارم.
تو این وبلاگ هم قراره همین کار رو بکنم. چیزهایی که یاد گرفتم رو بنویسم که حداقل خودم یادم باشه و همچنین با بقیه به اشتراک بذارم، شاید به دردشون خورد. شاید بعضی از چیزهایی که من یاد میگیرم خفن نباشند ولی خب از هیچی بهتر هست و حداقل برای خودم چیز مهم و بدردبخوری بودن، و خوشحال میشم اگه به درد کس دیگهای هم بخوره. اگه هم چیزای جذابی تو اینترنت ببینم، شاید یه سری از اونها رو اینجا به اشتراک بذارم.
زیاد هم نمی خوام این پست طولانی بشه. در ضمن قالب وبلاگ رو هم خودم ترجمه و بهینهسازی و یه جاهاییش رو انگولک کردم. اگه کسی اصلش رو خواست از اینجا میتونه بگیره. برای ترجمه هم میتونه از مستندات فارسی بلاگر استفاده کنه. اگه حوضله داشته باشید زیاد کار سختی نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر